Anne Bitanedir

Hepimiz onunla gözlerimizi açtık dünyaya.

Kimimiz onu doğduğumuz an kaybettik. Kimimiz kokladık onu doya doya ömür boyunca.

Kimimiz çocuktuk, o başka diyarlara uçtuğunda. Kimimizin çocukken en büyük oyun arkadaşı o oldu.

Kimimiz onu tanıdığında kazık kadardık. Kimimiz en çok onu tanıdık.

Kimimiz çok korktuk gölgesinden. Kimimiz korkmamayı ondan öğrendik.

Kimimiz onu çocukmuş gibi azarladık sinirlendiğimizde. Kimimiz onu krallar gibi yaşattık elimizden geldiğince.

Kimimiz, o kötü bir hastalığın pençesinde günden güne erirken, hiçbir şey yapamadık. Kimimizin en kötü hastalığında bir tek o yanımızdaydı.

Kimimiz askere gittik, bir daha geri dönmedik. Kimimiz her izin gününde soluğu onun yanında aldık.

Kimimiz büyüdük, “Yalnız yaşayacağım,” dedik. Kimimiz onun dibinden asla ayrılmak istemedik.

Kimimiz uzak şehirlere evlendik. Kimimizin kocasının evi, onun evinden bir sokak ötedeydi.

Kimimizin çocuğu olmadı, onun gibi olamadık. Kimimiz aynı anda iki tane kucakladık.

Kimimiz başka bir ülkede kariyer peşindeydik. Kimimizin işyerine, o her gün ev yemekleri getirdi.

Kimimiz yaşadığımız her an ona hep kızgındık. Kimimiz zamanla onu anladık.

Kimimiz onu çok üzdük. Kimimiz onun en büyük gurur kaynağı olduk.

Anneler gününde; kimimiz kabristan başındaydık, kimimiz anneciğimizin yanı başında. Kimimiz onu telefonla aradık, kimimiz arayıp sormadık.

Ama hepimiz, koşulsuz hepimiz; onu bir başka sevdik. Çok başka…

 

12 Mayıs 2013 Anneler Günü