Orijinal adı “Perfect Sense” olan “Yeryüzündeki Son Aşk” filmini geçen sene izlemiştim. Adının Türkçe’ye çok yanlış aktarıldığını düşünüyorum. Çünkü film salt bir aşk filmi değil. İnsanın kendini tanıması, sahip olduğu duyuları ve değerlerini anlaması, hatırlaması adına ağır bile sayılabilecek yapıda. Beni etkileyen, sevdiğim filmleri bir süre geçtikten sonra yeniden izlemeyi severim. Aynı şey bana bir şeyler kattığına inandığım kitaplar için de geçerli. Hem yeniden aynı duyguları ve düşünceleri hissedip hissetmeyeceğimi merak ederim -çünkü hiçbir zaman aynı kalmayız- dolayısıyla aynı eserle yeniden buluştuğumda farklı algılayıp algılamayacağımı görmek isterim; hem de daha önce fark etmediğim yeni bir şeyler bulup bulamayacağıma bakarım. Bunu yaparken de genelde yanımda birilerini benimle sürükler, benzer duyguları paylaşabilmeyi umarım.
Geçenlerde yeniden izledim “Perfect Sense” filmini. İlk izleyişimdeki gibi gözyaşları süzülmedi gözlerimden. Sonunu biliyordum ne de olsa. Ben gerçekten o mükemmel duyuyu sonuna kadar hissedebilme derdiyle; yaşamın, şimdiki anın tadını çıkartmaya çalışıyordum. Bulunduğum dengenin müthiş huzuruyla derin bir mutluluk yaşıyordum. Affetmenin ve sevginin iyileştirici gücüyle tenim aynı filmdeki gibi bir sarmalanma deneyimliyordu adeta. Geleceğe dair tek bir endişem yoktu. Bütün duyularımı kaybetsem bile tüm ömürlük yetecek bir bilgiyle donanmıştım sanki. Ta ki dün gece annemi kaybetme korkusunu yaşayana kadar.
Dün gece kısa bir süre uzaklara gitti annem. Bu dünyadakilerin bilmediği bir yerlere yolculuk yaptı. Açık kalmış gözleriyle bedeni yerde hareketsiz yatarken, ablamın acı çığlığı sarmıştı evi. Kendimi hatırlamıyorum bile. Her şey bir anlık bu evrende. Gelmek bir anlık. Gitmek bir anlık. Belki öğrendiklerimi daha iyi anlamam, hayatın değerini daha iyi bilmem gerekir böyle zamanlarda. Ama tam tersi oldu. Korkularımla, öfkelerimle, nefretlerimle boğuştum bütün gün. O yüzden çok yorgunum. Kendimi yaptıklarım ve yapmadıklarım için ne zaman tümüyle affedebilirim bilemiyorum. Bu yazı bununla ilgili bir adım olsun istedim.
Son Kulis Haber / 17 Nisan 2012
